| - FLOTA HANDLOWA - STATKI - OKRĘTY - WRAKI - FLOTA WOJENNA - |
 |
| OKRĘTY PODWODNE |
| - U 45 - Pierwszy U-Boot typu VIIB |
| U-Boot U 45, pierwsza jednostka typu VII B, na starej niemieckiej pocztówce. Zbiory autora. |
U 45 zapoczątkował nowy typ niemieckich okrętów podwodnych, nazwany typem VIIB. Typ VIIB różnił się on od typu
VIIA głównie obecnością dodatkowych zewnętrznych zbiorników paliwa, przyspawanych do kadłuba na śródokręciu.
Dzięki temu zapas paliwa zabieranego przez okręt wzrósł z 67 ton do 108 ton. Spowodowało to wyraźny wzrost zasięgu
na powierzchni, z 3732 mil morskich przy prędkości 12 węzłów, do 5642 mil przy tej samej prędkości.
U 45 w swój pierwszy patrol bojowy wypłynął już 19 sierpnia 1939 roku, kierując się na północny Atlantyk. Patrol nie
przyniósł żadnych sukcesów i U-Boot wrócił do bazy 15 września.
U 45 wszedł w skład pierwszego "wilczego stada", które Karl Dönitz wysłał do walki z aliantami w październiku 1939
roku. Razem z U 48 zaatakował 14 października na Atlantyku, na południowy zachód od Irlandii) francusko-angielski
konwój KJF 3, eskortowany przez olbrzymi francuski okręt podwodny SURCOUF. W czasie tego ataku U 45 zatopił
torpedami dwa statki: angielski m/s LOCHAVON (9025 BRT, armator Royal Mail Lines Ltd) o godzinie 05.25 w
pozycji 50.25N 13.10W i francuski statek pasażerski s/s BRETAGNE (10108 BRT, armator Générale
Transatlantique). Gdy po rozwiązaniu konwoju ścigał kolejny statek, dopadły go cztery brytyjskie niszczyciele (HMS
ICARUS, HMS INGLEFIELD, HMS INTREPID i HMS IVANHOE) i zatopiły bombami głębinowymi. U 45 poszedł na
dno wraz z całą załogą (38 ludzi) w pozycji 50° 58'N 12° 57'W.
U 45 był nie tylko pierwszym U-Bootem typu VIIB, ale również pierwszym U-Bootem w czasie II wojny światowej,
który zatonął na Atlantyku i z którego nikt się nie uratował ...
U 45 wybudowany został przez stocznię Germaniawerft, Kiel (zamówienie z dnia 21 listopada 1936, położenie stępki
23 lutego 1937, wodowanie 27 kwietnia 1938, podniesienie bandery Kriegsmarine 25 czerwca 1938). Jedynym
dowódcą okrętu przez cały okres jego służby był Kapitänleutnant Alexander Gelhaar.
Numer poczty polowej U 45: M 08 204.
VIIA głównie obecnością dodatkowych zewnętrznych zbiorników paliwa, przyspawanych do kadłuba na śródokręciu.
Dzięki temu zapas paliwa zabieranego przez okręt wzrósł z 67 ton do 108 ton. Spowodowało to wyraźny wzrost zasięgu
na powierzchni, z 3732 mil morskich przy prędkości 12 węzłów, do 5642 mil przy tej samej prędkości.
U 45 w swój pierwszy patrol bojowy wypłynął już 19 sierpnia 1939 roku, kierując się na północny Atlantyk. Patrol nie
przyniósł żadnych sukcesów i U-Boot wrócił do bazy 15 września.
U 45 wszedł w skład pierwszego "wilczego stada", które Karl Dönitz wysłał do walki z aliantami w październiku 1939
roku. Razem z U 48 zaatakował 14 października na Atlantyku, na południowy zachód od Irlandii) francusko-angielski
konwój KJF 3, eskortowany przez olbrzymi francuski okręt podwodny SURCOUF. W czasie tego ataku U 45 zatopił
torpedami dwa statki: angielski m/s LOCHAVON (9025 BRT, armator Royal Mail Lines Ltd) o godzinie 05.25 w
pozycji 50.25N 13.10W i francuski statek pasażerski s/s BRETAGNE (10108 BRT, armator Générale
Transatlantique). Gdy po rozwiązaniu konwoju ścigał kolejny statek, dopadły go cztery brytyjskie niszczyciele (HMS
ICARUS, HMS INGLEFIELD, HMS INTREPID i HMS IVANHOE) i zatopiły bombami głębinowymi. U 45 poszedł na
dno wraz z całą załogą (38 ludzi) w pozycji 50° 58'N 12° 57'W.
U 45 był nie tylko pierwszym U-Bootem typu VIIB, ale również pierwszym U-Bootem w czasie II wojny światowej,
który zatonął na Atlantyku i z którego nikt się nie uratował ...
U 45 wybudowany został przez stocznię Germaniawerft, Kiel (zamówienie z dnia 21 listopada 1936, położenie stępki
23 lutego 1937, wodowanie 27 kwietnia 1938, podniesienie bandery Kriegsmarine 25 czerwca 1938). Jedynym
dowódcą okrętu przez cały okres jego służby był Kapitänleutnant Alexander Gelhaar.
Numer poczty polowej U 45: M 08 204.
| Mimo, iż U 45 został zatopiony jesienią 1939 roku, rocznik Weyers Taschenbuch der Kriegsflotten umieszczał fotografię tego okrętu w kolejnych tomach ukazujących się w czasie wojny (1940, 1941/1942, 1943/1944). |