Niemieckie podwodne stawiacze min typu UC-I
I wojna światowa
___________________________________________________________________________________________
- FACTA NAUTICA -
dr Piotr Mierzejewski, hr. Calmont
-    MARYNARKA HANDLOWA     -      STATKI     -     OKRĘTY    -      WRAKI   -    MARYNARKA WOJENNA    -
odwiedź katalog OKRĘTY PODWODNE
Schemat budowy niemieckiego podwodnego stawiacza min UC-5, reprezentanta typu UC-I.
Angielska pocztówka propagandowa z czasów I wojny światowej.
The German Type UC-I submarine minelayer UC-5. British propaganda postcard (issued 1916).
Niemieckie podwodne stawiacze min typu UC-I weszły do służby w Kaiserliche Marine w 1915 roku, w okresie od 23
kwietnia do 17 lipca. Łącznie wybudowano 15 jednostek, z czego dziesięć, o numeracji UC-1 do UC-10, pochodziło ze stoczni
A.G. Vulkan w Hamburgu, a pięć, UC-11 do UC-15, z A.G. Weser w Bremen. Konstrukcja tego typu była rozwinięciem typu UB-
I, budowanego w latach 1914-15. Przeznaczeniem ich było stawianie niewielkich pól minowych na płytkich, przybrzeżnych
wodach przeciwnika. Pozbawione wyrzutni torpedowych i artylerii pokładowej, były praktycznie bezbronne, jedynie
niektóre znich dysponowały karabinem maszynowym. Zabierały natomiast 12 min, umieszczonych po dwie w sześciu
dziobowych pionowych wyrzutniach.
Podwodne stawiacze min typu 'UC I' - dane techniczne
wg
A.E. TARAS (2003)

Wyporność nawodna/podwodna: 168/183 tony
Prędkość nawodna/podwodna: 6,/5,2 węzłów
Uzbrojenie: 12 min w 6 pionowych wyrzutniach
Napęd: silnik Diesla 90 KM, silnik elektryczny 175 KM
Zasięg nawodny: 780 Mm przy 5  węzłach
Zasięg podwodny: 50 Mm przy 4 węzłach
Głębokość maksymalnego zanurzenia: 50 m
Szybkość zanurzania 30-35 sekund
Wymiary: 34 x 3,2 x 3 m
Załoga: 14
Okręty tego typu budowane były w trzech sekcjach, które
transportowano ze stoczni i montowano w rejonie
przeznaczenia. Operowały one u wybrzeży Anglii, w kanale
La Manche, na Adriatyku i w okolicach Bosforu. Wszystkie
zostały utracone w toku działań wojennych. W brytyjskie
ręce wpadły dwie jednostki tego typu,
UC-2 i UC-5. Ta
pierwsza, w postaci
wraku silnie zniszczonego  wybuchem
własnych min, zaś druga w stanie niemal nietkniętym, jako
zdobycz brytyjskiego niszczyciela
HMS FIREDRAKE.

UC-5, późniejszy amerykański U-BUY-A-BOND, był
przedmiotem dogłębnych studiów ekspertów brytyjskich, a
zwłaszcza amerykańskich. Ci ostatni oskarżyli oficjalnie
stronę niemiecką o kradzież strzeżonych patentami rozwiązań technicznych należących do Electric Boat Company. Na ten
temat
New York Times  zamieścił obszerny artykuł w numerze z 1 listopada 1919 roku (dostępny w internecie).