_____________________________________________________________________
-
FACTA NAUTICA -
dr Piotr Mierzejewski, hr. Calmont
2005-2007
Torpedowce
|||   -     Marynarka handlowa     -     Statki     -      Wraki     -     Okręty     -     Marynarka wojenna     -   |||
Polski torpedowiec ORP  KUJAWIAK
przeszedł do historii jako pierwszy polski
okręt wojenny, na którym podniesiono
chorągiew Prezydenta R.P. Wydarzenie to
miało miejsce w roku 1923, gdy Prezydent
R.P. Stanisław Wojciechowski uświetnił
swoją osobą uroczystość poświęcenia w
Gdyni Tymczasowego Portu Wojennego
oraz Schroniska dla Rybaków.

Prasowa fotografia, prezentowana po
prawej stronie, zrobiona została na chwilę
przed wejściem Prezydenta (wysoki cywil
pośrodku) na pokład okrętu. ORP
KUJAWIAK zabrał owego pamiętnego
dnia, 29 kwietnia 1923 roku, Stanisława
Wojciechowskiego na krótką przejażdżkę
po morzu. Prezydentowi towarzyszyli m.in.
premier gen. Władysław Sikorski i prymas
Polski kardynał Edmund Dalbor.
Gdynia, 29 kwietnia 1923 roku - Prezydent R.P. Stanisław Wojciechowski na moment przed
wejściem na pokład torpedowca ORP
KUJAWIAK.
ORP KUJAWIAK, dawny niemiecki A 68, zbudowany w Elblągu, w stoczni F.Schichau, Elbing (wodowanie 11.04.1917, w
służbie od 13.06.1917) był jednym z sześciu torpedowców, które przydzieliła Polsce w roku 1919 Rada Ambasadorów w
ramach podziału floty poniemieckiej (pozostałe nosiły nazwy:
KASZUB, KRAKOWIAK, MAZUR, PODHALANIN,
ŚLĄZAK). Nim jednak KUJAWIAK w towarzystwie dwóch innych torpedowców wpłynął do Gdańska 28 września 1921,
przeszedł poważny remont w Rosyth (Wielka Brytania).

W PMW początkowo wchodził w skład Dywizjonu Torpedowców. Wraz z nim złożył wizytę kurtuazyjną w Lipawie
(Litwa) i Rydze (Estonia) w czerwcu 1923. W drugiej połowie 1923 przez parę miesięcy służył w Gdyni w charakterze
punktu obserwacyjnego "Gdynia" i siedziby komisji gospodarczej. W 1929 wziął udział w wizycie zespołu torpedowców
w Kopenhadze (Dania). W czerwcu 1930 przeniesiono go do Dywizjonu Szkolnego Floty, przeklasyfikowując go na
maszynowy okręt szkolny, a następnie, od kwietnia 1932 aż do wybuchu wojny wchodził w skład Dywizjonu Okrętów
Podwodnych jako okręt-cel i tender. Kampanię wrześniową przetrwał jako zapasowy zbiornik paliwa, zakotwoczony na
wysokości Juraty, w Jamie Kuźnickiej. Nieuszkodzony wpadł w ręce Niemców. Dalsze jego losy nie są znane.
Informacje na temat danych taktyczno-
technicznych
KUJAWIAKA różnią się często w
zależności od źródła. Posłużę się tutaj dwoma
przykładami.

Taschenbuch der Kriegsflotten 1928 podaje, że
okręt przy wyporności 375 ton i wymiarach 60 x
6,4 x 2,3 m, osiągał prędkość maksymalną 28
węzłów. Maszyny o mocy 6500 KM napędzały
dwie śruby, zaś zapas paliwa wynosi 85 ton. Na
uzbrojenie składały się: 2 działa 47 mm, 2
karabiny maszynowe i jedna wyrzutnia
torpedowa 450 mm. Załoga liczyła 70 ludzi.
Dane przedstawione przez Mirosława Miarkę (Morze 8/1985) są nieco inne i cytuję tu w całości stosowny fragment
jego artykułu: "Wyporność maksymalna 392 t, standard 335t; długość całkowita 60,0 m, długość na KLW 59,3 m,
szerokość 6,4 m, zanurzenie 2,3 m; napęd: 2 turbiny typu Schichau o łącznej mocy 6000 KM, 2 kotły typu "Marine
Kessel" na ciśnienie 18,5 atm., 2 śruby trójpłatowe o średnicy 1,6 m, prędkość maksymalna 26,5 węzła (później już
tylko 22 w.), zasięg 800 mil morskich przy 20 w.; załoga 2 oficerów i 48 marynarzy (w PMW 2 oficerów i 60
marynarzy), od 1937 r. stan załogi zredukowano do około 40 ludzi; uzbrojenie do czasu przejęcia przez PMW 2 działa
88 mm, 1 wyrzutnia pojedyncza torped kalibru 450 mm, miny; w latach 1922-36: 2 działa 75 mm, 2 ckm-y, 1 podwójna
wyrzutnia torped kalibru 450 mm, 30 min, od roku 1937: 1 działo 75 mm i 2 ckm-y."
ORP KUJAWIAK po roku 1936 jako okręt-cel i tender Dyonu Okrętów
Podwodnych. Zwraca uwagę charakterystyczne malowanie maskujące.