Okręt wybudowany w stoczni Blohm & Voss, Hamburg.
Położenie stępki:17.07 1934.
Wodowanie: 15.12.1934.
Ukończenie budowy: 20.05.1935.
Oficjalnie sklasyfikowany był jako awizo (aviso).
|
Amerykański historyk, Clair Blair, w swojej książce Hitler's U-
boat War (1996) pisze, iż GRILLE (Grille = świerszcz) był
zbudowany specjalnie jako luksusowy jacht dla Adolfa Hitlera.
Do wybuchu wojny jednostka ta pełniła również funkcje
pomocnicze, służąc m.in. jako okręt-cel dla powietrznych
ataków torpedowych.
|
Dane techniczno: taktyczne wg Weyers Taschenbuch
der Kriegsflotten 1943/44:
Wyporność standard: 2560 t.
Prędkość: 22 węzły.
Uzbrojenie: 3 pojedyncze działa 127 mm, 2 działa
przeciwlotnicze 37 mm, 4 przeciwlotnicze karabiny
maszynowe.
Układ napędowy: Moc maszyn 8000 KM. 2 śruby.
Zasięg pływania: 9500 mil morskich przy szybkości 12
węzłów.
Wymiary: Długość:115 m. Szerokość 13, 5. Zanurzenie:
3,4.
Załoga: 245.
|
|
|
 |
|
|
|
Sylwetka GRILLE
Kliknij obrazek, aby powiększyć.
Źródło: Weyers Taschenbuch der Kriegsflotten 1943/44.
|
|
|
|
We wrześniu 1939 został po raz pierwszy użyty jako
pomocniczy stawiacz min. Zabierał wtedy od od 120 d0 228
min, a załoga jego wzrastała do 257 ludzi. Nastąpiło również
przezbrojenie: działa 127 mm artylerii głównej zastąpiono 105
mm. Wyporność maksymalna wzrosła do 3430 t.
W lutym 1940 zderzył się z parowcem AXEL, w wyniku czego
doznał poważnych uszkodzeń (AXEL zatonął). Remont trwał
ok. 2 miesięcy, po czym wrócił znowu do służby jako stawiacz
min. W maju 1940 uczestniczył wraz krążownikiem KÖLN i
kilkoma niszczycielami w stawianiu pól minowych na Morzu
Północnym. Latem 1940 bazował w Ostendzie - wyznaczony
był do stawiania pól minowych w razie inwazji na Wielką
Brytanię.
W 1941 GRILLE został przebazowany na Bałtyk. W sierpniu
tego roku stawiał pola minowe u wybrzeży Finlandii.
W marcu 1942 wycofany ze służby i w parę miesięcy później
przebazowany do Narwiku (Narvik), gdzie służył początkowo
jako okręt mieszkalny. Następnie rozlokował się w nim
kontradmirał Hubert Schmundt (dowódca Grupy Okrętów
Podwodnych - Północ) wraz ze swoim sztabem. Od 18 stycznia
1943 H. Schmundta zastąpił Rudolf Peters.
W 1945 przejęty przez Wielką Brytanię i wkrótce potem, w
1946, sprzedany w ręce prywatne. Przez parę lat pływał po
Morzu Śródziemnym, kilkakrotnie zmieniając właściciela.
W grudniu 1948 ciężko uszkodzony wskutek izraelskiego
sabotażu i jeszcze w tym samym roku sprzedany do USA.
Złomowany w 1951 roku w USA.
opr. dr Piotr Mierzejewski, hr. Calmont
|
|
