-     FLOTA HANDLOWA     -      STATKI      -      OKRĘTY      -      WRAKI      -      FLOTA WOJENNA     -
OKRĘTY PODWODNE
HMS SALMON
Brytyjski okręt podwodny typu 'SEALION' - II wojna światowa
odwiedź katalog OKRĘTY PODWODNE
HMS SALMON (N65), słynny brytyjski okręt podwodny, zaginął w lipcu 1940  u wybrzeży Norwegii.
The British submarine HMS SALMON  (N65) was lost in July 1940 during a patrol off the south west Norwegian coast.
Okręt podwodny HMS SALMON jest jedną z jednostek Royal Navy, którą wspomniał Winston S. CHURCHILL  w swoim
dziele
"The Second World War" (Nagroda Nobla 1953 w dziedzinie literatury). Pisał on tak:

"Wielki liniowiec niemiecki BREMEN, który schronił się w sowieckim porcie w Murmańsku, dotarł bezpiecznie do Niemiec
tylko dlatego, że oszczędził go brytyjski okręt podwodny
SALMON, który zupełnie słusznie przestrzegał konwencji prawa
międzynarodowego."
[...] "Dowodził nim komandor porucznik Bickford, który otrzymał awans w uznaniu swoich rozlicznych
osiągnięć, lecz wkrótce potem zaginął wraz ze swoim okrętem"
[cyt. za 1. wydaniem polskim, tł. Krzysztof Filip Rudolf].
HMS SALMON zbudowany został w stoczni
Cammell Laird & Co. Ltd w Birkenhead

Początek budowy: 15 czerwca 1933
Wodowanie: 30 kwietnia 1934
Wejście do służby: 8 marca 1935
Wyporność nawodna/podwodna: 670/960 ton
Wymiary: 62 x 7,3 x 3,2 m
Prędkość nawodna /podwodna: 13,75/10 węzłów
Zasięg nawodny/podwodny: 1550/1300 Mm
Napęd: spalinowo-elektryczny, 40 ton paliwa
Uzbrojenie: 1 działo 76 mm, 1 karabin maszynowy,
6 dziobowych wyrzutni torpedowych 533 mm
Załoga: 40 ludzi
Na podstawie "Jane's Fighting Ships of World War II" i in.
Epizod HMS SALMON z niemieckim transatlantykiem
BREMEN związany był z morską blokadą wybrzeży Niemiec,
jaką Wielka Brytania ogłosiła natychmiast po wypowiedzeniu
wojny. Niemcy, w przewidywaniu takiego posunięcia, zawarli
umowę z Z.S.R.R., na mocy której mogli stworzyć prowizoryczną
bazę w zatoce w pobliżu Murmańska. Około 20 września 1939
roku na kotwicy na tym arktycznym kotwicowisku stało 18
niemieckich statków. Wśród nich największym był  
BREMEN,
zdobywca
Błękitnej Wstęgi Atlantyku, który demonstracyjnie
opuścił Nowy Jork 30 sierpnia 1939. Statek  wykorzystując złą
pogodę oraz własną szybkość zdołał umknąć czatującym na niego
brytyjskim krążownikom i dotrzeć szczęśliwie do Murmańska.
Po długim postoju na Północy, dopiero 10 grudnia opuścił wody
radzieckie i skierował się na południe, wzdłuż wybrzeży
Norwegii, kierując się ku brzegom Niemiec.
I właśnie wtedy, 12 grudnia 1939 roku, został dostrzeżony przez
peryskop
HMS SALMON, pod dowództwem kapitana Edwarda Oscara
BICKFORDA. Brytyjski okręt, działając zgodnie z prawem
międzynarodowym, wynurzył się na powierzchnię i przekazał
niemieckiemu statkowi polecenie zatrzymania.  Ze strony statku nie
było jednak żadnej reakcji. Na domiar złego, w miejscu akcji pojawiła
się niemiecka łódź latająca
Dornier Do 18, która zmusiła Brytyjczyków
do zejścia pod wodę. Okręt podwodny zdołał zająć odpowiednią pozycję
do ataku, niemniej jednak nie wystrzelił torped, aby nie złamać
obowiązującego prawa ...

Decyzja dowódcy o niezaatakowaniu statku spotkała się z uznaniem
zarówno dowództwa
Royal Navy jak i rządu Wielkiej Brytanii. Uważa
się, że dzięki niej znacznie odwlekł się początek nieograniczonej wojny
podwodnej. Przebieg tego spotkania głęboko  jednak podzielił brytyjską
opinię publiczną, zaś szpalty gazet pełne były sporów tyczących
słuszności postępowania E.O. BICKFORDA.

Trzeba koniecznie dodać, że powrót z tego patrolu był dla
HMS
SALMON
i tak tryumfalny. Kilka dni przed spotkaniem BREMEN, zaś
drugiego dnia po wyjściu w patrol, brytyjska jednostka zatopiła
U-36
(U-Boot typu VIIA). Wydarzyło się to na Morzu Północnym (pozycja
57.00N i 05.20E), 4 grudnia, na południowy zachód od Kristiansand.  
U-Boot, celnie trafiony torpedą, poszedł na dno wraz z całą, liczącą 40
ludzi załogą.
Edward Oscar BICKFORD przy peryskopie
HMS SALMON.
  Wielkim sukcesem okrętu, już nazajutrz po spotkaniu BREMEN, było także zaatakowanie, storpedowanie i bardzo
ciężkie uszkodzenie dwóch niemieckich lekkich krążowników,
LEIPZIG i NÜRNBERG. Z salwy sześciu wystrzelonych
torped, dwie osiągnęły cel:  
LEIPZIG otrzymał trafienie w śródokręcie, zaś NÜRNBERG w dziób. Mimo długotrwałych,
zaciekłych ataków ze strony niemieckich niszczycieli kapitanowi BICKFORDOWI udało się szczęśliwie doprowadzić swój
okręt do  bazy. Natomiast oba nieprzyjacielskie krążowniki z trudem dotarły do portu. Musiały przejść wielomiesięczne
remonty, które na długo wyłączyły je ze służby.

Brytyjskie wydawnictwo propagandowe
"Okręty podwodne w służbie Wielkiej Brytanii"  z roku 1946 tak podsumowało ten
patrol:

"Wyprawa okrętu podwodnego SALMON z grudnia 1939 r. do dnia dzisiejszego dzierży prymat, choć w czasie długich
miesięcy wojny brytyjskie okręty podwodne wzbogaciły historię Królewskiej Marynarki Wojennej o niejeden wyczyn
godny pamięci."
 

20 czerwca 1940
HMS SALMON bezskutecznie atakował niemiecki konwój u wybrzeży Norwegii (ok. 15 Mm na
południowy zachód od Egersund) - obie wystrzelone torpedy minęły cel.

9 lipca 1940 okręt wypłynął w kolejny patrol, znów ku wybrzeżom południowo-zachodniej Norwegii. Z patrolu tego nie
wrócił, a los jego i całej 40-osobowej załogi pozostaje zagadką. Zazwyczaj przyjmuje się, że wszedł na nieznane aliantom
pole minowe i zatonął wskutek eksplozji miny.  Nie wyklucza się jednak możliwości, że okręt został zatopiony przez  
niemiecki samolot...