STATKI   i   OKRĘTY  |||  -     Radzieckie okręty podwodne - II wojna światowa     - |||      MORZE   i   WRAKI
JAKOBINIEC, poźniejszy D-6
Okręt podwodny typu 'D'
___________________________________________________________________________
- FACTA NAUTICA -
dr Piotr Mierzejewski, hr. Calmont
Okręty podwodne
odwiedź katalog OKRĘTY PODWODNE
Radziecki okręt podwodny D-6 JAKOBINIEC.
The Soviet D-type submarine D-6 YAKOBINETS. Blown up in dry dock at Sevastopol on 26 June 1942 to prevent capture by Germans.
Zbudowany w Nikołajewie, Zakład nr 198, nr stoczniowy 29.
Początek budowy: 25.3.1927. Wodowanie: 15.11.1930. Wejście do
służby: 12.6.1931.

Dane techniczne. - Wyporność nawodna/podwodna: 923,8/1353,8 t;
prędkość nawodna/podwodna: 14/9 w.; wymiary: 76 m x 6,4 m x
3,81 m; zasięg nawodny: 3600 Mm/14 w. i 7500 Mm/9 w.; zasięg
podwodny: 132 Mm/2 w.; zanurzenie: 90 m; prędkość zanurzania:
30 sek. do głębokości peryskopowej; napęd: 2 spalinowe silniki
wysokoprężne  2x1100 KM, 2 silniki elektryczne 2x525 KM, 2
śruby; uzbrojenie: 1 działo 100 mm/L51, 1 działo plot. 45 mm/L46 K-
21, 1 karabin maszynowy 7,62 mm, 8 wyrzutni torpedowych 533 mm
(6 dziób, 2 rufa), 14 torped; załoga - 53.
D-6, noszący uprzednio nazwę JAKOBINIEC, był szóstym i
zarazem ostatnim radzieckim okrętem podwodnym typu 'D'
(konstruktor: B.M. MALININ). Wchodził w skład Floty
Czarnomorskiej (2 dywizjon 1. brygady okrętów podwodnych).

W chwili wybuchu wojny z Niemcami (22.6.1941), okręt
znajdował się w generalnym remoncie i stał w suchym doku w
Sewastopolu. Wkrótce potem prace remontowe przerwano.
26 czerwca 1942 D-6 został zniszczony ładunkami
wybuchowymi przez własną załogę. Tak losy jego przedstawia
A.V. Platonov (2004) w swojej "Encyklopedii radzieckich
okrętów podwodnych 1941-45."
Zgoła inaczej wypowiadają się wybitni znawcy tematu, Norman Polmar i Jurrien Noot w książce "Submarines of the
Russian and Soviet Navies, 1718-1990", wydanej w 1991 roku. Według ich informacji D-6 wpierw został uszkodzony
przez lotnictwo niemieckie w dniu 18 sierpnia 1941 w odległości 60 mil na zachód od Sewastopolu. Postawiony w suchym
doku w Sewastopolu, miał następnie być zniszczony przez bomby i pożar 12 listopada 1941 roku.