 |
| Okręty podwodne i kobiety |
| Bolesław Romanowski i zazdrosny mąż |
| ________________________________________________________________________________________________________________________ - FACTA NAUTICA - dr Piotr Mierzejewski hr. Calmont |
odwiedź Katalog OKRĘTY PODWODNE
Bolesław ROMANOWSKI, legendarny polski podwodnik, dowódca okrętów podwodnych ORP JASTRZĄB, ORP DZIK oraz
ORP WILK , w latach II wojny światowej niejeden raz znalazł się w ciężkich opałach. Tym razem jednak będzie mowa nie o
zmaganiach na morzu, lecz na froncie damsko-męskim ...
ORP WILK , w latach II wojny światowej niejeden raz znalazł się w ciężkich opałach. Tym razem jednak będzie mowa nie o
zmaganiach na morzu, lecz na froncie damsko-męskim ...
Borys KARNICKI, jego przyjaciel i dowódca okrętu podwodnego ORP SOKÓŁ, tak
wspominał epizod, któremu nie dane będzie trafić do poważnych opracowań pióra
poważnych badaczy spraw wojennomorskich:
"Na ogół prowadziliśmy życie spokojne, uregulowane, ale nie uchylaliśmy się od udziału
w ogólnych zabawach. Niektóre dowcipy kończyły się smutno. Nie tyle zresztą
smutno, co kłopotliwie.
Podczas dużego party na środku pokoju były ułożone materace dla siedzących, a
tańczono naokoło. Kiedyś siedząca na takim materacu żona naszego kolegi, dowódcy
brytyjskiego okrętu podwodnego, podstawiała stale nogę tańczącemu koło niej
Bolkowi ROMANOWSKIEMU. ROMANOWSKI przewracał się wraz ze swoją
partnerką. I tak się to powtarzało za każdym razem, ilekroć przetańcowywał koło
niej. W końcu, po trzecim przewróceniu, Bolcio zagroził: - Jak jeszcze raz tak
zrobisz, to cię ugryzę ...
- Ha! Ha! Ha!
wspominał epizod, któremu nie dane będzie trafić do poważnych opracowań pióra
poważnych badaczy spraw wojennomorskich:
"Na ogół prowadziliśmy życie spokojne, uregulowane, ale nie uchylaliśmy się od udziału
w ogólnych zabawach. Niektóre dowcipy kończyły się smutno. Nie tyle zresztą
smutno, co kłopotliwie.
Podczas dużego party na środku pokoju były ułożone materace dla siedzących, a
tańczono naokoło. Kiedyś siedząca na takim materacu żona naszego kolegi, dowódcy
brytyjskiego okrętu podwodnego, podstawiała stale nogę tańczącemu koło niej
Bolkowi ROMANOWSKIEMU. ROMANOWSKI przewracał się wraz ze swoją
partnerką. I tak się to powtarzało za każdym razem, ilekroć przetańcowywał koło
niej. W końcu, po trzecim przewróceniu, Bolcio zagroził: - Jak jeszcze raz tak
zrobisz, to cię ugryzę ...
- Ha! Ha! Ha!
Oczywiście, gdy tylko nadarzyła się sposobność, noga została podstawiona. Bolcio przewrócił winowajczynię na materac, a
my wszyscy wrzasnęliśmy: - Gryź ją - Bolcio ugryzł ją pełnym pyskiem i na tym, zdawało się, sprawę zakończono.
W kilka dni później wrócił z patrolu mąż ugryzionej. O całej historii myśmy już dawno zapomnieli. Idę na śniadanie do mesy
oficerskiej i tu spotykam zazdrosnego męża z rewolwerem w ręku - Gdzie ROMANOWSKI?! Ja go zabiję!
Wszyscy, którzy braliśmy udział w zabawie, tłumaczymy mu jak było, ale on miota się i wymachuje rewolwerem. Posłałem
jednego z młodych do ROMANOWSKIEGO, żeby się pakował, drugiego do kancelarii po rozkaz wyjazdu do Szkocji. Bolcio
wyjechał, a my jako tako uspokoiliśmy zazdrosnego męża." [źródło]
my wszyscy wrzasnęliśmy: - Gryź ją - Bolcio ugryzł ją pełnym pyskiem i na tym, zdawało się, sprawę zakończono.
W kilka dni później wrócił z patrolu mąż ugryzionej. O całej historii myśmy już dawno zapomnieli. Idę na śniadanie do mesy
oficerskiej i tu spotykam zazdrosnego męża z rewolwerem w ręku - Gdzie ROMANOWSKI?! Ja go zabiję!
Wszyscy, którzy braliśmy udział w zabawie, tłumaczymy mu jak było, ale on miota się i wymachuje rewolwerem. Posłałem
jednego z młodych do ROMANOWSKIEGO, żeby się pakował, drugiego do kancelarii po rozkaz wyjazdu do Szkocji. Bolcio
wyjechał, a my jako tako uspokoiliśmy zazdrosnego męża." [źródło]
 |
