 |
| Okręty podwodne |
| Borys Karnicki zasłynął jako dowódca okrętu podwodnego ORP "SOKÓŁ" ... |
| ________________________________________________________________________________________________________________________ - FACTA NAUTICA - dr Piotr Mierzejewski hr. Calmont |
odwiedź Katalog OKRĘTY PODWODNE
| Borys KARNICKI, w czasie II wojny światowej dowódca polskiego legendarnego okrętu podwodnego ORP SOKÓŁ, urodził się 25 września 1907 roku we Władywostoku w rodzinie carskiego oficera, a po latach polskiego generała, Aleksandra KARNICKIEGO. Po odrodzeniu się Państwa Polskiego, rodzina Karnickich osiadła na stałe w Bydgoszczy, zaś Borys KARNICKI lata szkolne spędził w bydgoskim gimnazjum matematyczno-fizycznym. Egzamin dojrzałości zdał w 1927 roku. W tym samym roku, po pomyślnym egzaminie wstępnym, rozpoczął studia w pobliskim Toruniu, w tamtejszej Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej (późniejszej Szkole Podchorążych). W 1930 ukończył naukę, uzyskując promocję na stopień podporucznika Marynarki Wojennej. W grudniu 1934 otrzymał przydział jako oficer artylerii na ORP ŻBIK. Wybuch II wojny światowej zastał go na stanowisku zastępcy dowódcy okrętu podwodnego ORP WILK. W kwietniu 1940 objął dowództwo tej jednostki, zaś od stycznia 1941 dowodził innym okrętem podwodnym, ORP SOKÓŁ. ORP SOKÓŁ, działając w składzie 10. flotylli okrętów podwodnych stacjonującej na Malcie, odniósł pod jego dowództwem parę liczących się sukcesów. 3 listopada 1941, podczas spotkania z marynarzami ORP SOKÓŁ, gen. Władysław SIKORSKI udekorował Borysa KARNICKIEGO Orderem Virtuti Militari V klasy. |
| Kpt. mar. Borys KARNICKI |
9 lipca 1942 roku ORP SOKÓŁ zakończył swoją pierwszą kampanię śródziemnomorską i wkrótce potem B. KARNICKI
przeszedł do pracy na lądzie. W uznaniu zasług wojennych otrzymał awans do stopnia komandora podporucznika.
Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii. Zmarł w Londynie 15 lutego 1985 roku. Prochy jego znajdują się na oksywskim
cmentarzu.
Weryfikacja sukcesów B. KARNICKIEGO znacznie zmniejszyła liczbę jego sukcesów. Obecnie na jego konto zapisuje się
ledwie dwie zatopione jednostki, a mianowicie włoski frachtowiec BALILLA (2469 BRT) i włoski szkuner GIUSEPPINA
(392 BRT) [źródło]. Informacje o innych ofiarach ORP SOKÓŁ zatopionych pod dowództwem B. KARNICKIEGO (np.
krążownik pomocniczy CITTA DI GENOVA, czy niszczyciel ASCARI (vide J. PERTEK i W. SUPIŃSKI i wiele innych
opracowań) są fałszywe (vide A.S. BARTELSKI i R.M. KACZMAREK).
Wojenne wspomnienia B. KARNICKIEGO, zatytułowane "Marynarski worek wspomnień" , ukazały się w Polsce nakładem
MON w 1987 roku. Muzeum Marynarki Wojennej posiada w swoich zbiorach jego mundur oraz miniatury polskich i
brytyjskich odznaczeń bojowych.
_ _ _
Przeczytaj także Raport B. Karnickiego z patrolu bojowego.
przeszedł do pracy na lądzie. W uznaniu zasług wojennych otrzymał awans do stopnia komandora podporucznika.
Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii. Zmarł w Londynie 15 lutego 1985 roku. Prochy jego znajdują się na oksywskim
cmentarzu.
Weryfikacja sukcesów B. KARNICKIEGO znacznie zmniejszyła liczbę jego sukcesów. Obecnie na jego konto zapisuje się
ledwie dwie zatopione jednostki, a mianowicie włoski frachtowiec BALILLA (2469 BRT) i włoski szkuner GIUSEPPINA
(392 BRT) [źródło]. Informacje o innych ofiarach ORP SOKÓŁ zatopionych pod dowództwem B. KARNICKIEGO (np.
krążownik pomocniczy CITTA DI GENOVA, czy niszczyciel ASCARI (vide J. PERTEK i W. SUPIŃSKI i wiele innych
opracowań) są fałszywe (vide A.S. BARTELSKI i R.M. KACZMAREK).
Wojenne wspomnienia B. KARNICKIEGO, zatytułowane "Marynarski worek wspomnień" , ukazały się w Polsce nakładem
MON w 1987 roku. Muzeum Marynarki Wojennej posiada w swoich zbiorach jego mundur oraz miniatury polskich i
brytyjskich odznaczeń bojowych.
_ _ _
Przeczytaj także Raport B. Karnickiego z patrolu bojowego.
